ЧАСТУШКИ
Вдвоём: Растяни меха, гармошка,
Эх! Играй-наяривай!
Кикимора: Я ударю громко в ложки,
Пой, не разговаривай!
Я – Кикимора лесная
обожаю всех пугать!
Но не бойтесь меня, детки,
вас не буду обижать! Ух!
Леший. Шла я лесом мимо кочек,
Там нашёл я колокольчик!
Он такую трель завел
И сюда меня привёл!
Вдвоём: Растяни меха, гармошка,
Эх! Играй-наяривай!
Кикимора: Я ударю громко в ложки,
Пой, не разговаривай, эх! (Звучит фонограмма угрожающей музыки, Кикимора и Леший говорят зловещими голосами).
Леший: Что?! Боитесь нас, ребятки?!
Кикимора: Струсилинаверняка!
Леший: Убегайте без оглядки!
Кикимора: А не то - намнём бока!
Ведущая: Что от нас вам только надо? (Сердито.)
Мы же вас не приглашали.
Мы на праздник Осень ждем.
И дружно её позовём.
Леший (передразнивает). Ах так! Нужна им О-осень!
Кикимора (кривляясь). Задержали мы ребят!
Леший (злобно). Вот вас всех в болото бросим!
Кикимора (зловеще/. Заколдуем всех подряд!
Кикимора (ехидно). «Осень! Осень!» - холодища!
С неба дождик так и льёт!
Леший (завывая). Ветер воооет! В сучьях сви-и-ищет! (Сердито.)
Только спать мне не даёт!
Кикимора: Её не пустим! Так и знайте!
Леший (мечтательно). Лучше б лето! И тепло-о-о!
Кикимора. И хоть смейтесь, хоть рыдайте, -
Крупно вам не повезло! (Хихикает, потирает ручки.)
Леший. Кикимора! Я тоже по лето скучаю. Как мы с тобой рыбачили.
Кикимора. И сейчас можем рыбачить. Вот тут сколько рыбаков. Посмотрим. Умеют ли рыбачить современные дети.
И Г Р А: «Р ЫБ А Л К А»
Леший. Слава богу, Кикимора! Мы им понравились. А давай Мы их пугнём, как смешно будет, потом все заплачут.
Ведущая: (сердито топнув). Не дождётесь, не заплачем. Будем петь и танцевать! (Кикимора с Лешим возмущены.)
Кикимора и Леший. Ну, что же вы будете делать.
Ведущая. А вот сейчас наши мальчики песню споют. Никому скучать не дадут.
МАЛЬЧИКИ ПОЮТ. “МИН ШОФЁР”
Ведущая (тихо детям). Ребята, вдруг нам выпадет удача незаметно убежать? (Кикиморе и Лешему).
Всех вы любите пугать,
А умеете ли играть?
Кикимора с Л е ш и м: А то как же!
Ведущая: Вот вам трудная загадка:
Все играть мы любим в...
Кикимора с Лешим: В прятки!
Ведущая. (хитро). Правильно! (Завязывает им глаза.)
Проводится игра в прятки. Дети хлопают в ладоши и постепенно выбегают из зала, а родители и зрители продолжают хлопать в ладоши. Кикимора с Лешим идут на звуки и хватают зрителей за руки. Развязав глаза, оглядываются.
Кикимора (злобно). Тьфу ты, пропасть! Так и знала!
Обхитрили нас опять!
Леший (тоскливо). Что ж ты плохо колдовала?!
Где их нам теперь искать?!
Кикимора (растерянно). Побежим... э... туда! Поищем! (Угрожающе.)
Далеко не убегу-ут! (Глядя на Лешего.)
Что ты выпучил глазищи?!
Догоняй! А то уйдут!
Кикимора с Лешим убегают из зала.
Ведущий: Обхитрили их ребята,
В другую комнату ушли.
И, хоть было трудновато,
Осень всё-таки нашли!
Башаклар, кәрзин тотып Көз-Сөмбелә керә.
Сөмбелә. Исәнмесез, дусларым,
Таныдыгызмы мине?
Көз кызы—мин, Сөмбелә,
Сәламлим үзегезне.
7 бала. Сөмбелә, Синең турыда күп беләбез,
Апалар безгә сөйли.
Хәзер күрдек үзеңне.
Бигрәк матур кыз инде.
Сөмбелә. Рәхмәт, дустым, җылы сүзгә.
Мин бит бәйрәм ясаучы.
Тырыш хезмәт кешеләрен
Зурлаучы һәм мактаучы.
8 бала. Кәрзинеңдә ниләр бар соң,
Безнең беләсе килә.
Бәйрәмебезнең гүзәле
Син, дустыбыз, Сөмбелә.
Сөмбелә. Балалар, минем кәрзинемдә көз уңышлары. Мин сезгә табышмаклар әйтәм, ә аның җаваплары кәрзиндә.
Алып бар. Димәк, балалар, кем җавапны белә, кулын күтәрә. Сөмбелә янына чыгып, кәрзиннән я яшелчә, я җиләк-җимешне алып күрсәтә.
Табышмаклар.
--Алсу битле кыз үсте, кызарып жиргә төште.
--Озын, яшел- тутәлдэ; сары, тозлы –кисмэктэ.
---Җир астында- җиз букән,һәркөн ашыйсың иркәм.
---Җир астында алтын казык, алдык без аны казып.
---Үсеп утыра бер чүлмэк, өстенә кигән йөз күлмәк.
---Йодрык-йодрык булып үсә, алма кебек кызарып пешә.
---Ул җир астына төшкән, кып-кызыл булып пешкән,
Ашка тәм һәм төс бирер, аны кем әйтер дә, кем белер?
---Үзе шардай, эче кандай, тәме балдай.
---Туныйсың, тунаганда елыйсың, ашка салсаң тәм кертә, борынга керсә, төчкертә.
Сөмбелә. Булдырдыгыз дусларым, барыгыз да бик башлы, зиһенле балалар икәнсез, бик тиз жавап бирдегез!
Алып бар. Сөмбелә, без көзнең уңышлары турында бер матур җыр беләбез. Ул сиңа ошамый калмас.
Сөмбелә. Җырлагыз. Бик рәхәтләнеп тыңлыйм.
Җ ЫР “ К Ө З Г Е Т А Б ЫН”. О. Усманов муз. Ф, Яруллин сүз.
Сөмбелә. Бик матур җырладыгыз, балалар. Сезнең өчен минем бер уеным бар. Балалар, әйтегез әле, кем быел бәрәңге җыярга булышты? Бик әйбәт, менә хәзер кемнәр бәрәңге җыя беләләр, карыйбыз, белгәннәр белмәгәннәргә өйрәтсеннәр.
У Е Н: “Б Ә Р Ә Ң Г Е У Т ЫР Т У Һ Ә М Җ ЫЮ”
Сөмбелә. Балалар, ә сез беләсезме көзнең иң зур байлыгы, ул нәрсә. Дөрес, ипи, Икмәк. Аны кайда үстерәләр. Ашлыкның нинди төрләрен беләсез. (Җаваплар: Арыш, бодай, солы, арпа, тары, Карабодай) Молодцы! Көн-төн кырда эшләгән игенчеләр хезмәтен зурлап мәкальләр әйтик әле. Мәкальләр.--- Игә белгән-иген ашар.
--Кем чәчә –шул ура.
---Җирең нинди булса, икмәгең шундый булыр.
--- Көзге ашлыкны, көлгә чәч Әти-әниләр өчен.— Кар күп булса, иген уңар,
---Арыш саламы алты елдан алтын булыр,
---Җир кемнеке, икмәге шуныкы.
--- Авыл бай булса, кала бай була.
9 бала. Иң кирәкле, иң хөрмәтле,
Ул игенче хезмәте.
Икмәк булса, җыр да була,
Дигән халык мәкале.
Сөмбелә. Килешәм сезнең белән. Алып килдем башаклар, әйдә чыгыгыз кызлар! Шауласын иген кырлары, игенчеләрнең мул булсын уңышлары.
БАШАКЛАР БЕЛӘН БИЮ, СОҢНАН УРТАГА ИКМӘК ТОТЫП БЕР КЫЗ ЧЫГА.
Кыз. Менә ул тәмле икмәк.
Бердәм эш нәтиҗәсе.
Игенченеңтырышлыгы,
Игенченең хезмәте.
Көз. Менә ул көзнең иң зур байлыгы,---икмәк. Икмәк ул яшәү чыганагы,Икмәк ул- алтынга да алыштырмаслык иң кадерле ризык. Икмәк булса, табын ямьле, икмәк булса, күңелләр көр.
11 бала. Вот он Хлебушко душистый,
Вот он теплый, золотистый.
В каждый дом, на каждый стол,
Он пожаловал, пришел.
12 бала. В нем здоровье наша, сила,
В нем чудесное тепло.
Сколько рук его растило,
Охраняло, берегло.
13 бала. В нем - земли родимой соки,
Солнца свет веселый в нем...
Уплетай за обе щеки,
Вырастай богатырем!
Бергә. Слава миру на земле, слава хлебу- на столе!
Җ ЫР “С Л А В А Х Л Е Б У”
Алып бар. Менә шундый югары ноктада без бәйрәмебезне тәмамлыйбыз. Ил-көннәребез тыныч булсын, өстәлләрдә икмәк булсын. Балаларыбыз исән-имин булсыннар!
С Л А В А Х Л Е Б У.
Щедрая и яркая золотая осень,
Каждый год подарки нам она приносит.
Значит наша песенка вовсе не простая,
Значит наша песенка, будет золотая.
Припев. Славься, славься, солнце золотое,
Славься, славься, реченька родная.
Славься, славься, дождик тёплый, щедрый.
Славься, славься, полюшко без края.
1 куплет повторяется.
Припев. Слава, слава хлеборобам,
Трактористам, комбайнёрам.
Слава, слава большому урожаю,
Слава, слава хлебу караваю.
Җырның минусовкасын көз җырларына куям.