Сергей Москвин. 2033-шо метро. Пагытвоштужшо.
Омо – тиде омышто ужмо сӱрет-влак. Мыят ужам, эсогыл кунам омат мале. Чынже дене, мый малем. Ом пале, кузе тидым умылтараш. Но тыглай ужам. Мыйын омем-влак эре тӱрлӧ тӱсан да волгыдо улыт. Южгунам куанле, чӱчкыдын шучко. Но вет кызытсе илышыштат чын куанже шагал. Теве коло ий ончыч, шучко сар марте, кунам айдеме-влак кугу мотор пӧртлаште иленыт, а мланде йымалне огыл, метрошто, очыни, чыланат куанен да йывыртен иленыт. Мый иктым умылен ом керт: молан шучко сар лийын? Куанен да сай илаш лийын гын, кузе калык тудлан тӱналашыже тыгай йӧным пуэн? Сар олалам шалатен, мландылам да вӱдым шуко аяртен, пеш шуко еҥ-влакым пуштеден. А кӧ илыше кодын, сар деч мланде йымаке, метрошко, шылын, да тугак тыште илат.
Ме акам дене сар деч ончычсо тыныс илышым нигунамат ужын огынал. Тудо сар деч ик ий вара гына шочын, а мый - эше варарак. Но южгунам мый тудым шке омыштем ужам. Кагаз да карандаш кид йымалне лийме годым мый тудым сӱретленат кертам. Омем денат мый сӱретлем. Ом пале, кузе тыге лийын кертеш, но кунам шинчам почам, ончылнем ямде сӱрет кия лиеш. Акам ойла, пуйто мыйын талантем уло. Эсогыл тудо мыйын икмыняр сӱретем-влакым тышан чарнен, эртен кайыше сатучо-влаклан ужалыш. Но мыйын тугай сӱретем-влакат улыт, кудыж-влакым мый нигӧланат ом ончыкто. Нуно мыйым лӱдыктат, кеч мый ом умыло, мо тушто сӱретлалтын. Ом умыло, но шижам.
Тиде коло ий ончыч туманлен коштшо шучко сарын лектышыже. Сар шуко еҥым пуштын веле огыл, тудо эше мланде ӱмбалсе илышым саклыше порылыкын вийжым шалатен! Кунам порылыкын вийже шаланен каен, тунамак сорлыклымо осал эрыкыш лектын. Мый ом пале тудын могай улмыжым, но мый тудын шижам. Шижам, кузе тудо кушкеш да лишемеш.
|
- Майка, тый адак?! Йӱдым малаш кӱлеш, сӱретым сӱретлаш огыл.
- Метрошто эре пычкемыш. От умыло, кунам кече, кунам йӱд.
- Йӱд, кунам еҥ-влак малат. Да эше, тиде мемнан Маяковскийыште дене гына эре пычкемыш, а вес станцийлаште йӧршын тыге огыл. Теве Белорусскийыште, кунам лампе-влак йӱлат, тыгай волгыдо, эсогыл шинчавӱд лектеш.
- Очыни, тиде пеш мотор, туге? Мыйынат ужмем шукта, кеч ик шинча дене. Тый мыйым тушко намиет?
- Намием. Кернак, намием. Изишак кугем веле.
- Молан тый тыге шӱлалтет!? Тыге ит шӱлешт. Тылат неле але йӧсӧ гын, мый вучалтем. Кунар кӱлеш, тунар вучем. Тый вет палет, мылам тул огеш кӱл.
- Палем. Но нигузеат умылен ом керт, кузе тый пычкемышыште сӱретлет? Йӧра, ончыкто, мо тыйын тушто. Шого, сортам чӱктем. Мыйже вет пычкемышыште омат уж. У сӱрет? Тидыже тораште пӧрт? Тиде мландӱмбал?
- Очыни, туге, пӧрт гын.
- А тидыже мо, кӱртньыгорно да корнышто вагон шога? Тыгай кугу вагон-влак лийыт мо? Молан окна деч посна?
- Тудо айдемылан огыл. Сарлан. Тушто кӧргыштыжӧ тул толкын.
- Тул толкын? Ом умыло.
- Мыят.
- Ой, Майка. Лучо аванан портретшым сӱретле ыле. Тудым палаткыш сакен шындена ыле, тудым ончен, авайна воктеннак манын, шарналтена ыле.
- Мыят тидым пеш шонем! Пешак! Эре авай нерген шонем, могай тудо ыле, шарнаш тыршем. А кунам сӱретлаш пижам – ок лек!
Сергей Москвин. 2033-шо метро. Пагытвоштужшо.
Омо – тиде омышто ужмо сӱрет-влак. Мыят ужам, эсогыл кунам омат мале. Чынже дене, мый малем. Ом пале, кузе тидым умылтараш. Но тыглай ужам. Мыйын омем-влак эре тӱрлӧ тӱсан да волгыдо улыт. Южгунам куанле, чӱчкыдын шучко. Но вет кызытсе илышыштат чын куанже шагал. Теве коло ий ончыч, шучко сар марте, кунам айдеме-влак кугу мотор пӧртлаште иленыт, а мланде йымалне огыл, метрошто, очыни, чыланат куанен да йывыртен иленыт. Мый иктым умылен ом керт: молан шучко сар лийын? Куанен да сай илаш лийын гын, кузе калык тудлан тӱналашыже тыгай йӧным пуэн? Сар олалам шалатен, мландылам да вӱдым шуко аяртен, пеш шуко еҥ-влакым пуштеден. А кӧ илыше кодын, сар деч мланде йымаке, метрошко, шылын, да тугак тыште илат.
|
Ме акам дене сар деч ончычсо тыныс илышым нигунамат ужын огынал. Тудо сар деч ик ий вара гына шочын, а мый - эше варарак. Но южгунам мый тудым шке омыштем ужам. Кагаз да карандаш кид йымалне лийме годым мый тудым сӱретленат кертам. Омем денат мый сӱретлем. Ом пале, кузе тыге лийын кертеш, но кунам шинчам почам, ончылнем ямде сӱрет кия лиеш. Акам ойла, пуйто мыйын талантем уло. Эсогыл тудо мыйын икмыняр сӱретем-влакым тышан чарнен, эртен кайыше сатучо-влаклан ужалыш. Но мыйын тугай сӱретем-влакат улыт, кудыж-влакым мый нигӧланат ом ончыкто. Нуно мыйым лӱдыктат, кеч мый ом умыло, мо тушто сӱретлалтын. Ом умыло, но шижам.
Тиде коло ий ончыч туманлен коштшо шучко сарын лектышыже. Сар шуко еҥым пуштын веле огыл, тудо эше мланде ӱмбалсе илышым саклыше порылыкын вийжым шалатен! Кунам порылыкын вийже шаланен каен, тунамак сорлыклымо осал эрыкыш лектын. Мый ом пале тудын могай улмыжым, но мый тудын шижам. Шижам, кузе тудо кушкеш да лишемеш.
|
- Майка, тый адак?! Йӱдым малаш кӱлеш, сӱретым сӱретлаш огыл.
- Метрошто эре пычкемыш. От умыло, кунам кече, кунам йӱд.
- Йӱд, кунам еҥ-влак малат. Да эше, тиде мемнан Маяковскийыште дене гына эре пычкемыш, а вес станцийлаште йӧршын тыге огыл. Теве Белорусскийыште, кунам лампе-влак йӱлат, тыгай волгыдо, эсогыл шинчавӱд лектеш.
- Очыни, тиде пеш мотор, туге? Мыйынат ужмем шукта, кеч ик шинча дене. Тый мыйым тушко намиет?
- Намием. Кернак, намием. Изишак кугем веле.
- Молан тый тыге шӱлалтет!? Тыге ит шӱлешт. Тылат неле але йӧсӧ гын, мый вучалтем. Кунар кӱлеш, тунар вучем. Тый вет палет, мылам тул огеш кӱл.
- Палем. Но нигузеат умылен ом керт, кузе тый пычкемышыште сӱретлет? Йӧра, ончыкто, мо тыйын тушто. Шого, сортам чӱктем. Мыйже вет пычкемышыште омат уж. У сӱрет? Тидыже тораште пӧрт? Тиде мландӱмбал?
- Очыни, туге, пӧрт гын.
- А тидыже мо, кӱртньыгорно да корнышто вагон шога? Тыгай кугу вагон-влак лийыт мо? Молан окна деч посна?
- Тудо айдемылан огыл. Сарлан. Тушто кӧргыштыжӧ тул толкын.
- Тул толкын? Ом умыло.
- Мыят.
- Ой, Майка. Лучо аванан портретшым сӱретле ыле. Тудым палаткыш сакен шындена ыле, тудым ончен, авайна воктеннак манын, шарналтена ыле.
- Мыят тидым пеш шонем! Пешак! Эре авай нерген шонем, могай тудо ыле, шарнаш тыршем. А кунам сӱретлаш пижам – ок лек!