Is, ea, id — этот, эта, это; тот, та, то; он, она, оно




Число Sing. Pl.
Падеж / род m f n m f n
Nom. is ea id ei (ii) eae ea
Gen. eius eōrum eārum eōrum
Dat. ei eis (iis)
Acc. eum eam id eos eas ea
Abl. eis (iis)

Таблица 1.7

hic, haec, hoc — этот, эта, это
(указывает на предмет, ближайший к говорящему)

Число Sing. Pl.
Падеж / род m f n m f n
Nom. hic haec hoc hi hae haec
Gen. huius horum harum horum
Dat. huic his
Acc. hunc hanc hoc hos has haec
Abl. hoc hac hoc his

 

Таблица 1.8

Ille, illa, illud — тот, та, то

Число Sing. Pl.
Падеж / род m f n m f n
Nom. ille illa illud illi illae illa
Gen. illīus illōrum illārum illōrum
Dat. illi illis
Acc. illum illam illud illos illas illa
Abl. illō illā illō illis

Таблица 1.9

iste, ista, istud — этот, эта, это (указывает на предмет,
ближайший к слушающему)

Число Sing. Pl.
Падеж / род m f n m f n
Nom. iste ista istud isti istae ista
Gen. istīus istōrum istārum istōrum
Dat. isti istis
Acc. istum istam istud istos istas ista
Abl. istō istā istō istis

 

3. Определительные местоимения

 

Таблица 1.10

Ipse, ipsa, ipsum — сам, сама, само

Число Sing. Pl.
Падеж / род m f n m f n
Nom. ipse ipsa ipsum ipsi ipsae ipsa
Gen. ipsīus ipsōrum ipsārum ipsōrum
Dat. ipsi ipsis
Acc. ipsum ipsam ipsum ipsos ipsas ipsa
Abl. ipsō ipsā ipsō ipsis

 

Таблица 1.11

idem, eădem, idem — тот же самый,

Та же самая, то же самое

Число Sing. Pl.
Падеж / род m f n m f n
Nom. idem eădem idem eīdem (idem) eaedem eădem
Gen. eiusdem eorundem earundem eorundem
Dat. eīdem eisdem (iisdem)
Acc. eundem eandem idem eosdem easdem eădem
Abl. eōdem eādem eōdem eisdem (iisdem)

 

4. Вопросительные местоимения

Таблица 1.12

quis? quid? — кто? что?

Падеж / число Sing.
Nom. quis? (кто?); quid? (что?)
Gen. cuius? (кого? чего?)
Dat. cui? (кому? чему?)
Acc. quem? (кого?); quid? (что?)
Abl. quo? (кем? чем?)

 

5. Относительные местоимения

 

Таблица 1.13

Qui, quae, quod — который, ая, ое; кто? что?

Число Sing. Pl.
Падеж / род m f n m f n
Nom. qui quae quod qui quae quae
Gen. cuius quorum quarum quorum
Dat. cui quibus
Acc. quem quam quod quos quas quae
Abl. quō quā quō quibus

 

6. Неопределенные местоимения

Таблица 1.14

alĭqui, alĭqua, alĭquod —
какой-либо, какая-либо, какое-либо

Число Sing. Pl.
Падеж / род m f n m f n
Nom. аlĭqui alĭqua alĭquod alĭqui alĭquae alĭqua (alĭquae)
Gen. alicuius aliquōrum aliquārum aliquōrum
Dat. аlicui aliquĭbus
Acc. аlĭquem alĭquam alĭquod alĭquos alĭquas alĭqua (alĭquae)
Abl. аlĭquō alĭquā alĭquō aliquĭbus

 

7. Отрицательные местоимения

Таблица 1.15

Nemo — никто; nihil — ничто

Падеж / число Sing.
Nom. nemo (никто); nihil (nil) (ничто)
Gen. nullīus (nemĭnis) (никого); nullīus rēi (nihĭli) (ничего)
Dat. nemĭni (nulli) (никому); nulli rēi (ничему)
Acc. nemĭnem (никого); nihil (nil, nihĭlum) (ничего)
Abl. nullo (nemĭne) (никем); nulla re (nihĭlo) (ничем)

 

8. Местоименные прилагательные

Таблица 1.16

Totus, a, um — весь, целый

Число Sing. Pl.
Падеж / род m f n m f n
Nom. totus tota totum toti totae tota
Gen. totīus totōrum totārum totōrum
Dat. toti totis
Acc. totum totam totum totos totas tota
Abl. totō totā totō totis

 

ГЛАГОЛ. VERBUM

 

Таблица 1.17

Словарная форма глагола

Praesens indicatīvi actīvi 1 л. ед.ч. Perfectum indicatīvi actīvi 1 л. ед. ч. Supīnum Infinitīvus, Спряжение Перевод
condemno āvi, ātum āre, I обвинять
do dedi datum āre, I давать
doceo docui doctum ēre, II иметь, считать
respondeo spondi sponsum ēre, II отвечать
divĭdo vīsi vīsum ĕre, III делить, разделять
duco duxi ductum ĕre, III вести
statuo tui tūtum ĕre, III ставить
facio feci factum ĕre, IIIa делать
punio īvi ītum īre, IV наказывать
           

Определение спряжения глаголов

Инфинитив Основа Признак спряжения Спряжение
соndemnāre сondemnā- -ā, āre I
docēre docē- -ē, ēre II
ducĕre duc- согласн., ĕre III
statuĕre statu- -u, ĕre III
capĕre capĭ - -ĭ, ĕre IIIa
punīre punī- -ī, īre IV

 

Indicativus. Времена системы инфекта

Таблица 1.18

Praesens indicatīvi actīvi

Спряжение I II III IIIa IV
condemnāre condemnā- docēre docē- ducĕre duc- capĕre capĭ- pinīre punī-
Лицо Sing.
1 condemn-o я осуждаю doce-o я обучаю duc-o я веду capi-o я беру puni-o я наказываю
2 condemna-s doce-s duc-i-s capi-s puni-s
3 condemna-t doce-t duc-i-t capi-t puni-t
      Pl.  
1 condemnā-mus docē-mus duc-ĭ-mus capĭ-mus punī-mus
2 condemnā-tis docē-tis duc-ĭ-tis capĭ-tis punī-tis
3 condemna-nt doce-nt duc-u-nt capi-u-nt puni-u-nt

Таблица 1.19

Praesens indicativi passivi

Спряжение I II III IIIa IV
Лицо Sing.
1 condemn-or меня обвиняют doce-or меня обучают duc-or меня ведут capi-or меня берут puni-or меня наказывают
2 condemnā -ris docē-ris duc-ĕ -ris cap-ĕ -ris punī-ris
3 condemnā -tur docē-tur duc-ĭ -tur capĭ-tur punī-tur
      Pl.  
1 condemnā -mur docē-mur duc-ĭ -mur capĭ -mur punī-mur
2 condemna -mĭni doce -mĭni duc-i-mĭni capi-mĭni puni-mĭni
3 condemna -ntur doce-ntur duc-u -ntur capi-u -ntur puni-u -ntur

 

Пoвелительное наклонение

Таблица 1.20

Imperativus

Тип Побуждение к действию Форма запрещения
Инфинитив / лицо, число 2 л. ед. ч. 2 л. мн. ч. 2 л. ед. ч 2 л. мн. ч.
condemnāre condemna! обвиняй! condemnāte! о бвиняйте! noli condemnāre! не обвиняй! nolīte condemnāre! не обвиняйте!
docēre doce! docēte! noli docēre! nolīte docēre!
dividĕre divĭde! divid-ĭ-te! noli dividĕre! nolīte dividĕre!
punīre puni! punī-te! noli punīre! nolīte punīre!

Неличные формы глагола. Participia

 

1. Причастия:

1) причастия настоящего времени действительного залога. Participium praesentis activi:

Инфинитив Основа + суффикс -ns- (I–II спряжение); + -ens- (III–IV спряжение) Словарная форма
condemnāre condemna + ns condemnans, ntis (обвиняющий, -ая, -ее)
docēre doce + ns docens, ntis (обучающий, -ая, -ее)
dividĕre divĭd + ens divĭdens, ntis (разделяющий, -ая, -ее)
punīre puni + ens puni-ens, ntis (наказывающий, -ая, -ее)

 

2) причастия прошедшего времени страдательного залога:
(основа супина + родовые окончания -us, -a, -um)

Инфинитив Супин Словарная форма
condemnāre condemnātum condemnāt-us, a, um (обвиненный, -ая, -ое)
docēre doctum doct-us, a, um (обученный, ученый, -ая, -ое)
dividĕre divīsum divīs-us, a, um (разделенный, -ая, -ое)
punīre punītum punīt-us, a, um (наказанный, -ая, -ое)

 

3) причастия будущего времени активного залога:
(основа супина + суффикс -ūr + родовые окончания -us, -a, -um)

Инфинитив Супин Словарная форма
condemnāre condemnātum condemnat-ūr-us, a, um (намеревающийся обвинить)
docēre doctum doct-ūr-us, a, um (намеревающийся обучать)
dividĕre divīsum divis-ūr-us, a, um (намеревающийся разделить)
punīre punītum punit-ūr-us, a, um (намеревающийся наказать)

 

Gerundium. Герундий (отглагольное существительное)

Падеж Инфинитив Окончания 2-го склонения Перевод
Nom. punī-re -nd- (I–II спряжение) -end- (III–IV спряжение)   (punīre) (наказывать)
Gen. puni-end-i наказания
Dat. puni-end-o наказанию
Acc. ad puni-end-um для наказания
Abl. puni-end-o наказанием

 

Gerundivum. Герундив (отглагольное прилагательное)

Инфинитив (основа) Суффикс Родовые окончания Пример, перевод
аccusā-re -nd- (I–II спряжение), -end- (III–IV спряжение) -us, -a, -um accusa-nd-us, a, um (тот, кого следует oбвинить)

 

Supinum. Супин

Спряжение I II III IIIa IV
Супин condemnātum doctum ductum captum punītum

 

Времена

Таблица 1.21



Поделиться:




Поиск по сайту

©2015-2024 poisk-ru.ru
Все права принадлежать их авторам. Данный сайт не претендует на авторства, а предоставляет бесплатное использование.
Дата создания страницы: 2022-11-01 Нарушение авторских прав и Нарушение персональных данных


Поиск по сайту: